فصل چهارم کتاب معجزه تشویق

ادامه کتاب معجزه تشویق

فصل چهارم:

 

تشویق احساس بسیار جالب و شگرفی است ، تنها کاری که باید انجام دهیم این است که انها را در حال انجام کار خوبی غافلگیر کنید و در مورد اعمالشان اظهار نظر نمائید  . رفتار انها ممکن است به فوریت تغییر نکند ولی انها سعی می کنند در اینده بیشتر کارهایی را بکنند که مورد توجه و دقت شماست . وقتی ما فرزندانمان را مورد ستایش قرار می دهیم ، انها را در انجام و تکرار رفتار نیکو تشویق می کنیم .

راهبرد هایی برای هنر ظریف تحسین

1-   سعی کنید روی کوشش ها و موفقیت بچه تمرکز کنید نه خصوصیات او . برای نمونه به جای انکه بگویید ( تو بچه بی نطیری هستی ) می توانید بگویید از تو واقعا متشکرم که در اوردن بار از خواروبارفروشی مرا کمک کردی .

-2-   به هنگام تحسین کلی گویی نکنید . به جای تو کارت را خــــوب انجام می دهی بگویید ( خیلی خوشــم امد امروز صبح خودت لباست را به تن کردی ) در اینجا کودک به روشنی در می یابد چه کار و رفتار ویژه ای است که شما دوست دارید در اینده تکرار شود .3-   وقتی بچه را شویق می کنید چند لحظه ای صحبت را متوقف کنید تا بچه فرصت کند انچه را که گفته اید کاملا درک کند ، سپس او را در اغوش بگیرید .

با ستایش کردن مساعی کودکان ، شما تکرار کار خوب انها را تشــــــویق می کنید . بچه ها نیاز دارند بدانند پدر و مادر دقیقا چه انتظاری از انها دارند تا احساس شایستگی و موفقیت کنند . وقتی بچه ها این پیام های مثبت را می شوند انها را درونی می سازنند و بعدا این پیام ها به صورت ندای درونی و پرورش دهنده انها در می یابد ، از طریق این فرایند بچه های شما قدرت پیدا می کنند تا نقاط قوت و قابلیت های خود را شناسنایی کنند .

نقاط قوت فرزندان خود را تقویت کنید

از این پس سعی کنید توجه تان را روی کارهای درستی که فرزندانتان انجام می دهند متمرکز کنید ، انچه شما مشاهده می کنید ، همان چیزی است که دریافت می کنید . وقتی ما اوقاتمان را صرف تمرکز بر روی نکات منفی می کنیم ، منفی ها بزرگ می شوند . برعکس ، اگر دقت ، انرزی و توجه مان را روی نقاط مثبت متمرکز کنیم ، هم برای شما و هم برای بچه هایتان روحیه بخش است اگر روی مثبت ها تمرکز کنید .

در فرایند یادگیری برای هر قدمی که فرزندتان برمی دارد او را تشویق کنید

منتظر نشوید که بچه هایتان کار خیلی مهمی انجام دهند تا انها را تشویق کنید ، ما می توانیم فرایند یادگیری را به هدف های کوچک و قابل دسترس تر تقسیم کنیم ، تا فرزندانمان در مسیری که طی می کنند احساس موفقیت کنند .

وظیفه ما والدین این است که به اندازه کافی صبور باشیم و به بچه هایمان فرصت بدهیم که کاری را برای ما در دو ثانیه تمام می شود در ده دقیقه انجام دهند .

ما می توانیم پیشرفت و مساعی فرزندانمان را قبل از رسیدن انها به نتیجه نهایی جشن بگیریم . وقتی ما بر روی قدم های کوچک ، در سیر پیشرفت انها تکیه می کنیم ، پیامی که انها دریافت می کنند ان است که حتی اگر من به طور کامل نتوانم کاری را انجام دهم ، پدر و مادر هنوز به انچه می کنم توجه دارند و انرا تحسین می کنند ، پس جا دارد من به کوشـــشم ادامه دهم .هیچ عاملی مانند موفقیت اعتماد به نفس فرزندانمان را بالا نمی برد . بچه های ما نیاز دارند که موفقیت را در دو زمینه تجربه کنند : موفقیت در رابطه ها ( احساس دوست داشتنی بودن ) و موفقیت در کار ( احساس لیاقت و شایستگی ) . این وظیفه ماست که به بچه هایمان کمک کنیم تا نگرش می توانم این کار را انجام دهم را در خود تقویت کنند و کارایی خود را هم در مدرسه و هم در خانه تجربه کنند . با تشویق می توانیم به بچه های خود بیاموزیم که موفقیـت از ، می توانم و نه نمی توانم به دست می اید .ما می توانیم با یاداوری موفقیت های گذشته فرزندمان به انها ، حس اعتماد به نفس شان را بالا ببریم . هر بچه ای تاریخچه ای از موفقیت هایی دارد که او را منحصر به فرد می کند و شایستگی کنونی او را مستند می سازدزیبایی سیرت وصورت است.....